Zemine YILMAZ İŞÇİ

Bazı duyguları yanımıza alarak, gözümüzden ayırmayarak olup biteni  başkalarıyla paylaşmanın yararlı olacağını düşünüyorum.

    Toplumsal duyarsızlığın tavan yaptığı bu günlerde  bilgilerin paylaşımı  ne kadar doğru olacaktır.

Çok övündüğümüz mahalle kültürü kayboluyorsa,bizde yeniden hatırlayarak  yeniden canlandıra biliriz.

     Bu karmaşık siyasal iklimde yaşadıklarımız, gördüklerimiz, işittiklerimiz ne normaldir, ne de masum. Olup bitenler çok şey anlatıyor aslında.

Hukuk, iktisat, siyasal okuyanlar neden zabıta olmak ister?

   Sosyal sorumluluk, yerini ne zamandan beri sosyal sorumsuzluğa bıraktı?

Toplumun kılcal damarlarına kadar giren; destek, imtiyaz, torpil, kayırma, kıyak geçme, arka çıkma daha ne kadar insanların umudunu azaltmayı sürdürecek?

Yine biz yazmaktan, siz okumaktan yoruldunuz biliyorum. Ama ne yazık ki ne sonu geliyor, ne yasalar yeterli cezayı veriyor, ne erkekler vazgeçiyor.

  En önemli sorun ise eğitim

      Her şeyin sorununu eğitim çözer. Fakat eğitimimiz berbat dünya sıralamasında sondan dördüncüyüz.

“Eğitimin tasarrufu olmaz! Eğitimsiz bir toplum olamaz. Ülke olarak eğitimde maalesef kötü durumdayız.

      Eğitim  öyle yap –boza çevirdiler ki sistem sınıf geçirdi diye, veliler çocuklarının gerçek potansiyellerini gözardı edip, üniversite okuyacak kapasitede olduğunu sanıyorlar.

     Talep arzı getireceği içinde, öğretmenler, bürokratlar, siyasiler ve girişimciler, eğitimi buna göre biçimlendiriyorlar.

Çok fazla bilgi var ve her geçen gün daha fazla bilgi yüklenilmeye çalışılıyor. Çok fazla bilginin sonucunda elimizde bilgi kalmadan mezun öğrenci veriyoruz.

 Eğitim-öğretim'in, öğretim kısmına ağırlık verilmesiyle, eğitim kısmı es geçiliyor. Önemli olan sadece dersler değil, nitelikli insan da yetiştirmek gerekiyor.

Gençler eğitilmiyor, okulda ezberden başka birşey yok, doğru düzgün bir eğitim programı ve müfredat yok. Doğru düzgün, kitap okuma alışkanlığı yok, bilim-teknoloji konusunda gençleri teşvik etmek yok, hobi falan yok.

Kötü bir eğitim süreç içerisinde ülkenin tüm yapılarına sirayet edeceğinden, eğitimin kötü olması, dejenere olması tüm yapıları etkileyecek ve çökertecektir.

Eğer kötü bir eğitim vermek yerine iyi bir eğitim vermeyi tercih etmişseniz, bilimi egemen kılmışsınızdır zaten.

     Yani eğitiminiz neyse ekonominiz de odur, sanatınız da odur, edebiyatınız da odur. Bir ülkenin çok zengin olması eğitiminin de iyi ve zengin olacağı anlamına gelmiyor. Ama eğitimi iyi olan ülkelerin ekonomik sistemleri de iyi.

Filozof Sokrates ne güzel söylemiş “Sadece bir iyi vardır, bilgi ve sadece bir kötü vardır, cehalet; diyerek cehaletin kötü olduğunu bilginin de iyi olduğunu vurgulamış; tek bir şey biliyorum o da hiçbir şey demiş”