Halil MÜFTÜOĞLU

                           Manevî terbiye yolu olan tasavvufun temel harcı muhabbettir., onun en güzel tezahürü ise adab’tır. yani her hususta edepli olmaya uymaktır.. Dîn, en başta Allah’a (c.c). ve Resulullah’a(,s.a.v). daha sonra ise, kulu manen yönlendiren alimlere ana ve babaya, din kardeşlerine  edep ve muhabbeti emreder. Edep ve muhabbet olmadan manevi bir seviye ulaşmak mümkün değildir. 

                          Rabbimiz, bizi gözlerin görmediği nimetler ve idrak ötesi güzelliklerle dolu Cennet’ine davet ediyor. Ancak bu davete çağrılan yerin adabına uygun bir şekilde gitmek gereği ile kaimdir. Aksi olunca da cennete gitmenin imkanı yoktur. Bu sebeple kalp, evvelâ her türlü kirlerinden arınacak, hâl ve davranışlarda ilâhî ahlâkın zarif meyvelerini vermeli ki, kul, Cennet’e lâyık hâle gelebilsin.  

                                  Bu hakikate işaretle Mevlâna Hazretleri şöyle buyurur:“Aklım kalbime sordu: «–Din nedir?» Kalbim de aklımın kulağına eğildi ve fısıldayarak: «–Din, edepten ibarettir!» ve “Eğer insanoğlu edepten mahrum ise insan değildir. İnsanın hayvandan farkı edeptir. Gözünü aç ve Allah’ın bütün kelamına dikkat et. Âyet âyet bütün Kuran’ın manası edeptir.”der. 

                                 Şimdi ise yaşadığımız bu fani alemin ;Bediüzzaman Sad-i Nursi hazretlerinin ‘’ Ne kadar yaşarsa bir gün mutlaka öleceksin, ne istersen yap yaptıklarının hesabını vereceksin ‘’kelime-i kibarı ile hatırlattığım bu felsefe ile yaşamaya devam etmeli insan. 

                        Şöyle etrafımızı bir kontrol edecek olsak bir sürü güzelliklerin yok olduğunu görmekteyiz. Bu bağlamda oturduğu bir yere bir büyüğün geldiği  zaman ayağa kalkmayıp yer bile ikram etmeyenler, anne, baba ve aile büyükleri ile beraber sigara ve  içki içenler, Annesine valide, babasına peder, hatta daha ileriye giderek onlara ve diğer yaşlılara (domuzlara ait olan hitapla)moruk, kardeşine birader diyenler, misafir uğurlarken büyüklerinin paltosunu tutmayanlar, misafirleri içeriye girdiklerinde ayağa kalkmayanlar, yolda yaşlılara yardım etmeyenler, manevi ve mülki liderlere saygı göstermeyenler, gelen misafirlerin uğurlanmasında oturdukları yerden güle güle diyenler, makam sahiplerini ziyarete gidenleri kabul etmeyenler  vs. bunları yapmakla edep ,saygı ve nezaket olunmayacağını savunmaktadırlar. Bunların ifası ile edep, saygı ve nezaket olmuyorsa başka nasıl olacağını taktirlerinize arz ediyorum. 

                             Kullarına çok merhametli olan Rabbimiz, bu hususlarda da bizleri başıboş ve rehbersiz bırakmamış, gönderdiği kitap ve peygamberlerle ebedî saadet yurduna vuslatın yolunu aydınlatmıştır. Bu manada ne kadar şükretsek azdır. İnsanlık tarihinin en nasipli bir zamanında dünyaya gelmiş bulunuyoruz. Peygamber efendimiz Muhammed Mustafa(S.A.V.) e ümmet olma şerefine mazhar olan bizlerin o’ nun ve kur’an’ın  istediği tarzda hareket etmeliyiz. Böylece de bunları yapmış olarak herkese islâm’ ın güler yüzünü göstermiş oluruz. Edep gizli zerafet ,Ahlak kula kıyafet ,Kibir en büyük afettir. Bu şurda yaşamak ilkemiz olmalıdır.

                      Bu konu ile ilgili olarak kendisini rahmetle andığım  Adapazarı’ nın yetiştirdiği mümtaz insan merhum Mehmet Selâhaddin Şimşek kardeşimizin ’Edep,ahlak ve zerafet bütün gönül gümrüklerinde geçerli bir pasaporttur’’ sözü ile yazımı noktalıyorum. Saygılarımla 

***CUMA GECEMİZVE YARINKİ CUMA BAYRAMIMIZ MÜBAREK OLSUN.

HİJYEN, ZORUNLU MESAFE, MASKE KURALLARINA UYALIM UYMAYANLARI UYARALIM. ***