Halil MÜFTÜOĞLU

Dur durak bilmeyen bir koşuşturma, mücadeleyle geçen yıllar beni ziyadesiyle yormuş durumda, hayallerim bir nevi gözyaşı gibi yanaklarımdan akmakta. Yıllar ay gibi  gelip geçti. Zaman adeta son nefesini üfler gibi gelirken bana içimdeki dünya çekilip gitti. Yerine sonsuza açılan yolların üzerinden koşar adım yeni dünyama doğru koşuyorum. Bu koşu da bitmek üzere. Artık güneşin doğuşu bana hüzün veriyor, mehtap hiçbir şey ifade etmiyor. Yıldızların cilvesinden de heyecanlanmıyorum.  Bahar, yaz geçti, kışı yaşıyorum.

Güzelim çiçekler, rüzgarlar, yeşillikler, bahar dalları içimdeki donukluğu ısıtamıyor, zira çok yoruldum.  Dertlerimle, hasretlerimle, tutkularımla koşuşturdum. Geçen zamanı hesap yapamadım. İçimi sızlatan, gönlümü viraneye döndüren dost bildiğim insanların vefasızlık ve  ihanetlerinden çok sıkıldım ve üzüldüm.

 Artık baharın gelmesini de beklemiyorum. Ama buna rağmen benimle beraber ihtiyarlamayan gönlüm halâ genç. İşte bundandır ki şair Fuat Edip Baksi’ nın İstanbul boğazında rastladığı bir hanıma  platonik aşkını dile getirdiği ‘’Bir bahar akşamı rastladım size’’misali benimde öyle bir duyguya kapılmama sebep olunduğu için ömrümün sonlarında gönül mağlubiyetimle kaleme aldığım şiirimi sizlerle paylaşmak istedim. Saygılarımla

BAKIN NELER HİSSETTİM!!

Sevda şarkılarının doyumsuz nağmeleri,

Benliğime uzaktan uzağa seslenirken,

Çınar ağacının kapladığı salonun köşesinde,

Yakamozda demli çayları yudumlarken,

Kanımın,en deli aktığı günleri göstermişti ibreler.

İçime dolan sevdadan milyonlarca buselik sevgiler.

Atiyi yaşarken zamanın mevcudunda,

Sen yanımdaydın, ama çok uzaktın.

Bir mutluluk yangını gibi duruyordun,

Avuçlarımın ateşinde, kalbimin derininde.

Salonu aydınlatan ışıklar fışkırıyordu gözlerinizden.

Dolaşmak için diyar diyar sevgiler tutsun ellerimizden,

O geceyi andıkça dirilirim olduğum yerden.

Gölgeler düşer içime yaşarır gözlerim birden.

Anlıyorum, şimdi her birimiz ayrı bir yerde,

Aynı güneşin aynı mehtabın yalnız insanlarıyız.

Ama inanıyorum ki bir gün mutlaka,

Ama mutlaka buluşacağız.!

Gözlerim kapalı, aklımla, yüreğimle,

Hep var olacak ve yaşayacaksın bu bedende

Yalnızlığı yalnız yaşamıştım o köşede.

O akşam az da olsa bulmuştum neşemde sizi.

Kocaman bir yaşamın gitmemesi için,

Geriye dönmek olsa bırakmazdım ellerinizi.

İçimde yaşattığım sen, bildiğim sendin.

Tüm şarkılarda söylenen hep sendin.

Sen bendin ama, sen nerden bilecektin? .

Hicranlı ömrümün sonunda açılan,

Tevhit ışıklarına ulaştığım perdesin.

Söyle, ne olur söyle, şimdi nerdesin?(H.M) 

****NE OLUR YAZ GELDİ DİYE CORONAYI UNUTMAYALIM.!!!!!!