Dursun BOSTANCI

Hafta sonu üniversite giriş sınavları yapıldı.

Allah gençlerimizin hayallerinin gerçekleşmesinde yardım etsin.

Haberlerde,

Sınava geç kalan,kimliğini unutanlar..

Sınava giremediği için ağlayanlar,

Yanlış sınav yerine gelenler,

Polisin yardım ettiği gençler vardı.

Son yıllarda bu görüntüler çok görmeye başladık.

****

Şimdi biraz geriye gidelim.

Yıllar önce bizim de sınava girdiğimiz zamanlarda

55 bin öğrenci sınava giriyordu.

Bunların içinden ancak 11 Bin kişi üniversiteye girmeye hak kazanıyordu.

Üç büyük şehir dışında üniversite yoktu.

Hatırlıyorum da,

Ankara'da sınava girmiştim.

Akşamdan tüm belgelerimi baş ucuma koymuş,

Bir gün önceden de sınava gireceğim yeri bulmuş,

Saatler öncesinden de sınav yerine gitmiştim.

*****

Şimdilerde 3 milyon öğrenci sınava giriyor.

Çocuklarımız,bu kadar çok insan içinde şans arayacak.

İşleri elbette zor.

Ama,anlayamadığım şey şu:

Hiç bir bahanesi olmayan basit bir sebepten

Sınava giremeyen,kaçıran öğrenciler.

Sayıları az da olsa,

Ya öğretmenleri ya aileleri onlara işin ciddiyetini anlatmamış

Ya da anlatmışlar belki de ama onlar ciddiyetin farkında değiller.

Anlamaları,farkına varmaları lazım. Çünkü,

Biz büyükler olarak,gençlerimizi geleceğimizin teminatı olarak görüyoruz.

*******

Günümüzde neredeyse her ilde üniversite var.

Yani yaşadıkları şehirde sınava girmek gibi büyük bir şansa sahipler.

Yine de,

Yanlış adrese gelenler

Kimliklerini unutanlar,

Geç kalanlar...

Bu duruma bir bahane üretmek hiç de akılcı değil.

Ağlamak,etrafa kızmak ise çözüm olamaz.

Hayatına yön verecek bir sınava giriyorsun,

Telafisi için bir yıl beklemek zorundasın,

O da garanti değil.

Uzun zamandır da hazırlanmışsın

Sen git yeri şaşır,geç kal,kimliğini unut...

Çocuğum! ağlamaya sızlamaya hakkın yok.

Bak yeni yeni gerçek hayatla karşılaşıyorsun.

Ne kadar acımasız değil mi?

İlle de kazanmalısın demiyorum,

Hayatın bu sınava bağlı demiyorum.

Ama çok basit bir sebeple sınava girememen

Bence affedilir bir şey değil.

Bak işte hayatından bir yıl uçtu gitti.

Ayrıca,

Senden,bilginden,yapacağın işlerden, eğitiminden

Ümit bekleyen bu ülke de bir yıl kaybetti.