Zemine YILMAZ İŞÇİ

Bir zamanlar üretimde bölgenin cazibe merkezi olan Sakarya  bu gün bu özelliÄŸini kaybeden ve tüketen bir toplum oldu.  Köylerden  göç vermeye baÅŸladık. Göçle birlikte tarımda da küçüldük. 

   Bir zamanlar, eskiden köy dediÄŸimiz, ÅŸimdilerde mahalle olarak tanımlanan yerleÅŸim yerlerinde hareket vardı. 

    Ürünün her çeÅŸidi yetiÅŸtiriliyordu. Nüfus devamlı artıyordu. O mahallelerde üreticinin her ihtiyacı kendisi tarafından karşılanıyordu. 

   Sonraları ne  oldu. Girdi fiyatları arttı. Çiftçi ürettiÄŸi ürünleri pazarlamada sorun yaÅŸamaya baÅŸladı. Bu da kafaları karıştırdı. Üretici severek aÅŸk ile çalıştığı topraklarını bir bir terk etmeye baÅŸladı.  

Üretime küsen üretici, tarlasını terk etti. Asgari ücretle iÅŸ bulursa göklere uçuyor.

 Bende  ev  hanımı olarak  küçükte olsa ekonomist sayılırım.

   Ä°stikrar  ortada. Ä°ÅŸsizlik, hayat pahalılığı, ekonomik sıkıntılar, zorda olan ticaret hayatı, yangın yerine dönen çarşı- pazar, artan kazalar. 

       Tarımın hali ortada. Girdi fiyatları  artıyor. Köylü köyünü terk ediyor.

   Alıp başını giden zamlar, dizginlenemeyen iÅŸsizlik, artan ve yayılan geçim derdi, intiharlar, cinayetler, iflaslar, tavan yapan umutsuzluk  ve birde korona.

Covid19 salgını nedeniyle çiftçinin yaÅŸadığı sorunların daha da arttı. Son Yıllarda artan girdi fiyatları, pazarlama sorunları ve yaÅŸanan doÄŸal afetler nedeniyle ekonomik geliri azalan ve krediye daha fazla ihtiyaç duyan tarım sektöründe, Covid-19 salgını ile sorunlar daha fazla artı.

    Çiftçi, aldıkları kredileri ödeyemez hale geldi hem de bankalara olan borçlarını. Bunun üzerine de çiftçilere bir bir icra ve haciz gelmeye baÅŸladı.

    Etten ota, balıktan tavuÄŸa, pirinçten nohuda, ÅŸekerden mercimeÄŸe ithal etmediÄŸimiz bir ÅŸey kaldı mı? 

   Pansuman deÄŸil, kalıcı önlemler alınsaydı, her ÅŸey haraç mezat satılmasaydı, batan, biten, çöken esnaf sayısı bu kadar olur muydu?

    Halkın asıl sorunlarını geri plana iterek  el çabukluÄŸuyla, laf karabalıklığıyla, varsa yoksa kendi seçmen kitlesini etkileyerek ortamı dinamik tutmadaki baÅŸarısı.  Benim anladığım istikrar bu.

      Muhalefeti, iktidarı, sanayicisi, iÅŸadamı,  hiç fark etmez. 

Günü kurtarmak adına yapılan açıklamalar ya da atılan adımların ne bu ÅŸehre bir faydası olur ne de kiÅŸilerin kendisine. 

Herkes lafa geldiÄŸinde ‘önce Sakarya’ diyor ama iÅŸ icraata gelince farklı  öncelikler devreye giriyor. 

     Sakarya bugüne kadar hak ettiÄŸi noktaya gelememiÅŸ bir ÅŸehirdir. Ama öyle yerlerde sürünen de bir ÅŸehir  de deÄŸil. 

       Anlamsız siyasi kavgalar, iç çekiÅŸmeler, ‘üzüm yemek önemli deÄŸil, baÄŸcıyı dövelim de ne olursa olsun’ anlayışı yüzünden bugüne kadar çok zaman kaybetmiÅŸtir. 

       Zaman kaybı da bu ÅŸehrin çıtasının daha da yükselmesini önlemiÅŸtir.