AĞAÇ YAŞKEN EĞİLİR

Toplumlar farklı farklı insan profillerinden oluşur.

 “İyilikte yarışan” hem de “iyilik yapmaktan kaçan” insanlar aynı toplumun içerisinde yer alır.

Çocukların başkalarına yardım etme, şefkat gösterme, empati kurma gibi doğal eğilimleri vardır.

Bunları zamanında korumazsak sadece kendini düşünen hatta başkasının acısını şaka malzemesi yapan çocuklar yetiştirmemiz kaçınılmaz olacaktır.

Bundan dolayı ebeveynler çocuklara gönüllülüğü ve yardımlaşmayı küçük yaşlardan itibaren anlatmanın yollarını bulmalı.

Çünkü dünya gittikçe daha da zalim daha da kötü bir yer haline gelmeye başladı.

Aslında bunun nedeni de tabi ki insanlar. Yaşadığımız dünyayı böylesine kötü bir yer yapan da biziz.

O yüzden yeni nesillerin gelişimi, çocukların bilinçli bir şekilde yetişmesi belki de her şeyden daha önemli.

Ağaç yaşken eğilir misali çocuklara güzel ahlakı öğretmek için çok çaba sarf edilmelidir.

Çocuklar kendilerine yetişkinleri rol model olarak alırlar.

Bundan dolayı çocuklara kazandırmak istediğimiz bir davranışta ilk yapmamız gereken onlara iyi bir örnek olmaktır.

Bir iki örnekle açıklamak gerekirse çocukların her zaman bir “süper kahramanı” vardır. Yardım kuruluşlarında çalışan kişileri çocukların gözünde bir kahramana dönüştürebilirsiniz.

Gönüllü insanların hikâyelerini onlarla paylaşın. Deprem mağduru insanlara yardım eden kurtarıcıların, madencilerin, itfaiyecilerin, doktorların, yardım kuruluşlarında çalışanların kısacası karşılıksız iyilik yapan herkesin ne kadar önemli ve kıymetli olduğundan bahsedebilirsiniz.

Her şey insanın elinde. Yaşadığımız dünyayı daha güzel bir hale getirmek için elimizden geleni yapmalıyız.